...غروب آرزوهـــا
خدایــا دلـم تنگِ تنگ اسـت... نمـی خواهـم اینجا بمانـم... برای کس دیگری جز تو ای خوب، نمیخواهـم آواز های دلـم را بخوانم... کمک کن که در هوایت دلـم پر بگیرد… و در حسرت آبی آسمانت میان قفس های رنگـــی نمیرد... خدایــا گلوی مرا به حق آشنا کن... به تاریکی ام روزن نـور وا کن... و تا سبـز باغ بهشت به من شـور پرواز عطا کن... پ ن 1: این روزها اینجا هوا سرد است... بوی باران می آید ... انگار دل آسمان هم گرفته است.... مثل دل من... پ ن 2: پ ن یک رو از نوشته های مهدیه ( همشهری و دوست خوبم) کش رفتم : دی می توان در قاب خیس پنجـره چک چک آواز بـاران را شنید... می توان دلتنگی یک ابر را در بلور قطره ها بر شیشه دید... می توان لبریز شد از قطره ها،مهربان و بی ریا و ساده بود... می توان با واژه های تازه تر، مثل ابری شعر بـاران سرود.. می توان در زیر بـاران گام زد، لحظه های تازه ای آغاز کرد.. پاک شد در چشمه های آسمان... زیر بـاران تا خـــدا پرواز کرد... زندگــی ، سبز ترین آیـه است در اندیشه بــرگ... زندگــی ، خاطـر دریایــی یک قطـره است در آرامـش رود... زندگــی ، حـس شکوفایـی یک مزرعـه است در باور بـذر... زندگــی ، باور دریـاست در اندیشـه ماهــی در تُنـگ... زندگــی ، پنجره ای است باز به دنیـای وجود... تا که این پنجره باز است ، جهانـی با ماست... آسـمان... نــور... خــدا... عشــق با مـاست...! فرصت باز این پنجـره را در یابیـم ، در نبندیـم به نور... در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم... پرده از ساحت دل بر گیریم ، رو به این پنجره با شوق سلامی بکنیم... " زندگــی رسم پذیرایــی از تقدیــــر است... وزن خوشبختــی مـن ، وزن رضایتمنـدی مـن است "
| Design By : Pars Skin |
تصویر این روز های غم انگیزمان غروب مرگ آرزوهاست...! شاید فردا زندگی با تصویری در غربی ترین جای این شهر طلوع کند...* نوشته های وب مال من نیست؛ اشعاری هستن که خوشم می آد*
