از زندگــی از این همه تکــرار خسته ام

از های و هوی کوچــه و بازار خسته ام

دل گیرم از ستاره و آزرده ام ز مـاه

امشب دگر ز هر چه و هر کار خستـه ام

بیزارم از خموشی تقویــم روی میز

وز دنگ دنگ ساعت دیــوار خسته ام

از او که گفت یــار تو هستم ولی نبود...

 از خود که بی شکیبم و بی یار خستـه ام

تنها و دل گرفته و بی زار و بی امید

از حال من مپرس که بسیار خستـه ام...

"محمد علی بهمنی"

نوشته شده در سه شنبه 91/1/29ساعت 6:10 عصر توسط *نرگـس* نظرات ( ) |